Voor de start van wat uiteindelijk Vishandel Quisquater zou worden, moeten we helemaal terug naar de jaren veertig. Het is toen dat Hendrik Quisquater en zijn vrouw Josse in Baasrode met leuren van vis begonnen. “Verse vis gingen ze inkopen aan de kust om die vervolgens naar hun thuis in de Kloosterstraat in Baasrode te brengen”, weet Filip Seghers over zijn overgrootouders. “Elke ochtend vertrokken ze met hun wagen om mensen van deur tot deur van verse vis te voorzien. In die oorlogsjaren was vooral goedkope haring populair, maar de jaren daarop ontstond een steeds uitgebreider cliënteel. Ook ver buiten de grenzen van Dendermonde.”

“Door de bloei van de zaak, stapten ook de kinderen van mijn overgrootouders, Henri en Marie-Jeanne, in de zaak zodat er met meer marktwagens kon rondgereden worden”, vertelt Filip verder. “Jammer genoeg overleed Henri eind jaren zestig bij een auto-ongeluk, maar de man van Marie-Jeanne, die mijn grootmoeder is, kwam de zaak vervolgens versterken.

Het zorgde voor een boost, want Carlo nam begin jaren zeventig deels over van stichter Hendrik en startte ook met markten in heel wat andere steden, mét een derde marktwagen. Carlo is ondertussen een tachtiger, maar het is wel hij die nog elke vrijdag op de veiling onze vis aankoopt. Hij is er de oudste aankoper. Hij zou wegkwijnen moest hij dit niet meer kunnen doen.”

Het ging de vishandel op den duur zo voor de wind dat in de Kloosterstraat begin jaren tachtig meer dan een ton vis gestockeerd werd. “Dat was niet houdbaar”, zegt Filip. “Voor de buren was het laden en lossen van vrachtwagens, met lawaai en overlast, geen pretje. En dus werden plannen gesmeed voor een verhuis. Ondertussen hadden ook mijn moeder Annick, de dochter van Marie-Jeanne dus, en haar man Benny Seghers, hun intrede gemaakt. Voor de bouw van een magazijn werd een locatie op het industrieterrein Hoogveld niet veel verderop gekozen.”

Van huisvrouw tot sterrenzaak
Een schot in de roos zo bleek, want de opening van de winkel zorgde voor een stormloop. “Iedereen wilde die nieuwe zaak met heel uitgebreid assortiment van verse vis en andere lekkernijen komen bekijken”, lacht Filip. “Onder andere een ruimte met open diepvriezer was een nieuwigheid, ver vooruit op zijn tijd. Sinds die winkel er is zijn klanten blijven toestromen en daar zijn we natuurlijk heel blij om. De verhuis maakte ons bovendien ook mogelijk om leverancier te worden van anders winkels, restaurants en traiteurs. Van de moeder die voor haar gezin een visje bakt tot sterrenzaak Hof van Cleve, we voorzien ze allemaal van vis. We mogen ons terecht hét toonaangevende bedrijf van de vissector in Oost-Vlaanderen noemen. En daar zijn we bijzonder trots op.”

Filip is ondertussen samen met broer Maxim de vierde generatie aan het roer van de vishandel. Dat hij in de zaak zou komen stond in de sterren geschreven. “Als kind ging ik al mee naar de veiling en als jobstudent doorliep ik alle mogelijke taken in het bedrijf”, zegt hij.

Kortom, ik ben groot geworden met vis. De productkennis die ik zo opgedaan heb, is nu een grote troef. Ik wéét wat we kopen, zodat kwaliteit altijd gewaarborgd is. Spartelverse vis die mooi blinkt, ik word daar blij van. Als het aan mij ligt, komt die ook elke dag als maaltijd op mijn bord. Maar mijn vrouw is slager, dus je kan al raden dat er compromissen gemaakt moeten worden voor het avondeten. Al ben ik al blij dat ze geen vegetariër is (lacht).”

Filip haalt vooral contentement uit zijn job. “Ervoor zorgen dat die verse vis ook nog eens binnen de 24 uur bij de klant is, dat geeft voldoening”, zegt hij. “Ik doe dit beroep met hart en ziel en bijzonder graag, want ik kan er mensen tevreden mee maken. Tegelijk houden steeds nieuwe uitdagingen het erg boeiend. Inspelen op veranderingen is nodig, ook in onze vishandel.”

Nieuwe trends
En omdat die vishandel maar blijft groeien, drong ook een grootscheepse verbouwing zich op. “Klanten worden steeds veeleisender en als we op alle nieuwe trends willen blijven inspelen, was uitbreiden de enige optie”, zegt Filip enthousiast. “Zo is er bijvoorbeeld sinds de coronacrisis veel meer vraag naar kant-en-klare schotels voor takewaway. Ons personeel heeft de ruimte nodig om die klaar te maken en te verpakken. Ook de frigo’s waren veel te klein geworden. Op termijn wordt ook de winkelruimte zelf groter, zodat we ons aanbod én bereide gerechten veel beter kunnen uitstallen.”

Gevolg is dat het al bijna een jaar een bouwwerf is op de site van Vishandel Quisquater aan de Vlassenhout. “Maar het einde is in zicht”, vertelt Filip terwijl hij een rondleiding geeft doorheen de nieuwbouw. “De laatste afwerkingen binnenin zijn bezig. De voorbije maanden zijn we wel met onze 54 werknemers op volle toeren blijven doorwerken, tussen de verbouwingen door. Het zal een verademing zijn als dat achter de rug is en Quisquater zal dan drie keer zo groot zijn in oppervlakte. Maar tegelijk waken we er wel over dat het hier niet allemaal over onze hoofden groeit. Dit moet een familiebedrijf blijven, als ode aan Hendrik en Josse met wie het allemaal begonnen is.”